เกริ่นนำก่อนเลย ทุกวันนี้คนเราตื่นนอนขึ้นมาตอนเช้า เราทำอะไรกันบ้าง ? ตื่นนอน -- บิดขี้เกียจ--อาบน้ำ -- ล้างหน้า -- แปรงฟัน -- ดื่มกาแฟ -- อ่านหนังสือพิมพ์ -- แต่งตัว -- ทำงาน -- หรือไม่ บางคนตื่นนอนขึ้นมาก็กูรี กูจอ อาบน้ำแต่ตัว ต่อแถวขึ้นรถเมย์ ยืนเบียดเสียด บนรถเมย์ ผจญรถติด สูดดมกลิ่มมลพิษ ที่มีอยู่เต็มท้องถนน ในเมื่องหลวง ทำอย่างนี้ทุกวัน เคยคิดมั้ยว่า ทำไปเพื่ออะไร ทำไปทำไม ดิ้นรนเพื่อใคร บางคนยังไม่มีเป้าหมายในชีวิตด้วยซ้ำ เป้าหมายเดียว อยากรวย อยากมีอย่างคนอื่น แต่ ทุกคนเคยคิดว่า "อยากมีชีวิตอยู่บ้างมั้ย" อยากแข็งแรง สุขภาพดี
ทุกคนเคย "จำลมหายใจ" เพราะเราลืมมัน เรารู้ว่ามันอยู่กับเราตลอด รู้ว่ามันคือของตาย ที่ต้องอยู่กับเราตลอด แต่ถ้าวันนึง คุณตื่นขึ้นมาแล้ว ไม่มีมันหล่ะ สัมผัส ลมหายใจแรกของตัวเอง ไม่ได้เลย คุณจะทำยังไง เสียดาย คร่ำครวญ หามันหรอ
ทำไมเรา ไม่ดีใจ เราไม่ตื่นเต้น เราไม่ขอบคุณมันบ้าง เราเคยรู้ตัวเองมั้ยว่าเราลืมลมหายใจของตัวเอง ไปนานแค่ไหนแล้ว ต้องให้มันหายไปถึงค่อยทำความเข้าใจมันอย่างนั้นหรือ
"รักตัวเอง ให้ความสำคัญกับทุกวันที่ยังหายใจ"
